პროექტის პრეზენტაცია

29 ნოემბერი...პარასკევი...მე-8 კლასი...409-ე ოთახი...რაღაც უცნაური ფაცი-ფუცი... ბავშვების მოლოდინი...მასწავლებლის მღელვარება...და აი დათქმული დროც-15 საათი...სტუმრები,სტუმრები ბევრი...მასწავლებლის მონოლოგი...ყურთასმენად გადაქცეული აუდიტორია...აპლოდისმენტებიც...კომენტარები...მადლიერებით სავსე სიტყვები...მოლოდინები,მოლოდინები დიდი... ინტერესი და მოტივაცია?არიიის! ეს ჩემი პროექტის პრეზენტაციაა. ყველაფერმა მშვენივრად ჩაიარა. მე კმაყოფილი ვარ. ბავშვებს უნდათ, რომ პროექტის განხორციელებას შევუდგეთ. ასეც იქნება.მაშ ასე, ორშაბათიდან პროექტს ვიწყებთ.

p.s.

ცხრა დღე ცხრა საათივით  გაფრინდა.  უკან დარჩა  ჩვენი წვალებით აღსავსე,  სიახლეებით დატვირთული, საქმიანი, იდეებით დახუნძლული,  ხალისიანი დღეები. მოგონებები, მოგონებები ბევრი...და კიდევ რაღაცნაირი უკმარისობის გრძნობა...სიამოვნებით გავაგრძელებდი ამ მოდულებზე სწავლას,ვფიქრობ, მაინც გამიჭირდება დამოუკიდებლად მუშაობა. მაგრამ ძალიან შევეცდები, რომ  ყველაფერი ბოლომდე მივიყვანო.

დღე მეცხრე

და აი ტრენინგის ბოლო დღეა.დღეს კიდევ ერთხელ უნდა გადავავლოთ თვალი ჩვენს ნამუშევრებს, რა გზა გამოვიარეთ, რა შევქმენით, რა ხარვეზები გვქონდა, რა ვისწავლეთ, რა გვიძნელდებოდა, რას ვერ გავართვით თავი და ა.შ.კიდევ ერთხელ ჩავასწორეთ,ჩავამატეთ,გადმოვწერეთ, მოკლეთ ვივარჯიშეთ, რომ ნასწავლის განმტკიცება მოგვეხდინა. და გგონიათ ამით დამთავრდა ყველეფერი? ნურას უკაცრავად...ახლა კიდევ ახალი მასალა. ბლოგზე მასალების ატვირთვა, დახარისხება, ვიდეოების გადმოწერა. ეს ყველაფერი არც თუ იოლი საქმე აღმოჩნდა...აი რა დავიმახსოვრეთ, ეს სხვა საქმეა...მაგრამ არც შეუძლებელია რაიმე, რადგან ჩვენი დაუზარელი გიორგი არ მიგვატოვებს, დაგვპირდა, რომ ყველაფერში მოგვეხმარება.
ახლა ყველანი მოტივირებულები ვართ, გვგონია შეუძლებელს შევძლებთ, მაგრამ, ჯერ არავინ იცის, როგორ განვითარდება მოვლენები. აქ უკვე საჭიროა მოსწავლეთა დაინტერესება, მშობელთა ჩართვა, მათი ხელშეწყობა, სხვაგვარად გაძნელდება საქმე.
ახლა ისღა დაგვრჩენია წარმატებები ვუსურვოთ ერთმანეთს და საკუთარ თავს, რომ დაწყებული საქმე წარმატებით დავასრულოთ. ვნახოთ რა გამოვა ამ საქმიდან!

დღე მერვე

ჩვენი ტრენინგი დასასრულს უახლოვდება. რა შეგრძნებაა? რა ვიცი, კარგიც და ცუდიც.კარგი იმიტომ, რომ შედეგს ვხედავ და ამ შედეგით კმაყოფილი ვარ.ხუთი კვირის წინ ვერ დავიჯერებდი, ასე მოკლე დროში ამდენ რამეს თუ ვისწავლიდი, ამ ყველაფერმა სტიმული მომცა, უფრო საინტერესო გავხადო ჩემი მუშაობა, ბავშებსაც მეტი ვასწავლო ასეთივე დიდი ხალისითა და მონდომებით. ჰო, ცუდი რატომ? ცუდია, რომ ტრენინგზე აღარ მოვალთ, რაღაცნაირად თბილი და მეგობრული გარემო იყო, ერთმანეთს ვეხმარებოდით, რჩევებს ვაძლევდით, ახალი მეგობრებიც შევიძინეთ.ამ ყველაფერში კი გიორგის, ჩვენი ტრენერის წვლილი  უდიდესია, სწორედ მას შემოჰქონდა ასეთი აურა.არადა  თავიდან როგორ მეზარებოდა ამ ტრენინგზე მოსვლა, ერთხანს ამასაც ვფიქრობდი, რომ არ მევლო.გულისთქმა და პასუხისმგებლობა ებრძოდა ერთმანეთს, ორივეს უნდოდა ჩემი გულის მოგება, კიდევ კარგი გულისთქმას არ ავყევი.
. . . . . . . . .  .. . . . . . .. . . ... .. . . . . . . . . ... . . . . . . .. .... . ..   . . . .. ..   .. . . . .   .. . . .. .  .. . . . .. . . . . . . ... .

ახლა რა ვისწავლეთ ამ დღეს. . . .
პორტფოლიოს მოწესრიგება, ჩვენთვის  საჭირო და საინტერესო ინფორმაციის, საიტების მოძებნა, გადმოწერა, პორტფოლიოში  შენახვა,უკვე ატვირთული ინფორმაციის კორექტირება და ხელმეორედ შენახვა. ესენი ახალიც არ იყო, რაღაც გამეორებას ჰგავდა, მაგრამ   ჩემთვის ერთიც იყო და მეორეც. კიდევ ბევრი საინტერესო რამეებზე ვიმუშავეთ.კარგი დღე იყო.

დღე მეშვიდე

აი უკვე მეშვიდე დღეა, რაც სიახლეების ძიებაში ვართ. ვმუშაობთ პრეზენტაციაზე, ვამზადებთ სლაიდებს, კიდევ უფრო საინტერესო ხდება ეს ყველაფერი. თითქმის დავასრულეთ პროექტის გეგმის გაწერა.პატარ-პატარა დეტალებს თუ არ ჩავთვლით. შაბათისთვის ყველაფერი მზად უნდა იყოს. ჰო მართლა, შეფასების სქემები გვაქვს დასასრულებელი, ესეც სერიოზული სამუშაოა. ვითომ დასასრულთან ახლოს ვართ? პირიქით, ეხლა დაიწყება მთავარი....პროექტიიიი, ერთწლიანი სამუშაო...

დღე მეექვსე

თავიდან მეჩვენებოდა, რომ დრო უმოწყალოდ მიიზლაზნებოდა, რადგან რაღაცები არ გამომდიოდა, ამას ძალიან განვიცდიდი, მეგონა ვერასოდეს ვისწავლიდი ამ ყველაფერს. ახლა კი საქმე სულ სხვაგვარადაა,რაც უფრო მეტ რამეს ვსწავლობ, მით უფრო საინტერესო ხდება ყველაფერი,მეტი და მეტი მინდა ვაკეთო, მაგრამ დრო არ მყოფნის. ისე რატომ არ ვიცით ადამიანებმა დროის ფასი,?!აი კიდევ ერთი საჭირბოროტო საკითხავი ამ უსწორმასწორო წუთისოფელში. .
.ჰო, რა ვისწავლეთ ამ დღეს, რა და, როგორ უნდა მოვძებნოთ ჩვენთვის სასურველი ვებსაიტები და სქოლიოდ როგორ დავურთოთ ჩვენს სამუშაო მასალას.გავეცანით სა ავტორო უფლებებს,ნებისმიერი მასალის გამოყენების დროს როგორ უნდა გამოვიყენოთ მისი შინაარსი.  .რა უნდა გავითვალისწინოთ პრეზენტაციის წარდგენის დროს,რა დეტალები უნდა გავითვალისწინოთ პროექტის შევსების დროს.
ამ დღეს წარვადგინე ჩემი პროექტი,ჩემმა კოლეგებმა, ძვირფასმა მეგობრებმა და გულისხმიერმა ტრენერმა მომცეს არაჩვეულებრივი რჩევები,დამისვეს კითხვები,გამოთქვეს თავიანთი მოსაზრებები და ამ ყველაფერმა ბევრი რამ გამათვალისწინებინა.აი ასეთი იყო ეს დღე,საქმიანი, საინტერესო,ხალისიანი.

დღე მეხუთე

ეს დღე მრავალფეროვნებითაა გამორჩეული.აქტივობები, აქტივობები, აქტივობები. . .და შედეგიც,  ცხადია, ბევრად უკეთესი:
გავიარეთ ზოგადი მოთელვა,თუ როგორ ვადგენთ  შეფასების სქემას.(ამაზე მცირე პრეზენტაციაც გავაკეთეთ)
კიდევ უფრო დავხვეწეთ პროექტში გაწერილი მიზნები და დავაკავშირეთ სწორედ ამ შეფასების ჩარჩოსთან.
ვისწავლეთ საპრეზენტაციო სლაიდების შექმნა.
ეს მართლაც საინტერესო და შთამბეჭდავი აღმოჩნდა. მივიწევთ წინ. პროექტი უფრო ღრმად მითრევს.თავიდან ცოტა ქაოსი მქონდა თავში.ახლა ყველაფერი თავის ადგილზე დგება. სამუშაო მართლაც სერიოზულია , ბევრი რამ არის გასაკეთებელი, დრო უმოწყალოდ ბევრი მჭირდება. . .არა და სად არის დროის ფუფუნება. . .

დღე მეოთხე

ამ დღეს უფრო თავდაჯერებული ვარ.მგონია უკვე ბევრი რამ ვიცი, მაგრამ არაფერიც,ჯერ სად ხარ. . .რამდენი რამ არის კიდევ შესასწავლი. . .ამ დღეს ვიმუშავეთ ყვეჯაზე რთულ  და საპასუხისმგებლო საკითხზე, ეს არის შეფასების დროის ჩარჩო.ჰო კიდევ პრეზენტაციისთვისაც უნდა შევემზადოთ. ვნახოთ რა გამოვა.
 

მზადება პროექტისთვის

უკვე რამდენიმე დღეა, პროექტზე ფიქრი ჩრდილივით ამედევნა.ბავშვებიც ცოტა შევამზადე. ვუთხარი ძალიან საინტერესო პროექტზე ვიწყებთ -მეთქი მუშაობას, თუმცა ჯერ არ გამიმხელია,რა პროექტზეა საუბარი,ცოტა ინტერესში ხომ უნდა  ჩავაგდო, აბა როგორ!. . ჰოდა მაგას ვამბობდი, სულ ჩემს პროექტზე ვფიქრობ. რა საყვარელია არა ჩემი პროექტი?! ვისი გორისა ხარ. . .რა კარგად ჟღერს. პირდაპირ გულსისხლძარღვებში მიდის ეს სიტყვები. პატრიოტიზმის გრძნობას გიღვივებს, მოვალეობებს შეგახსენებს.ჩემი მიზანიც სწორედ ეს არის.ვასწავლო ბავშვებს, საიდან მოდიან, ვინ იყო მათი წინაპარი,რა უნდა უყვარდეთ, რას უნდა გაუფრთხილდნენ.ვიმედოვნებ, რომ ყველაფერი გამომივა.